Ενόψει των δύσκολων οικονομικών συνθηκών που πλήττουν την χώρα μας την τελευταία διετία, αναμφισβήτητα το κοινωνικό τους αντίκτυπο είναι τόσο μεγάλης σπουδαιότητας που καθιστά αναγκαία την λήψη μέτρων διαθρωτικής αλλαγής σε όλους τους θεσμούς και τα όργανα που τα απαρτίζουν. Δύο χρόνια πριν η κοινωνία και ο πολιτικός κόσμος δεν ήταν έτοιμος να "σπάσει το κατεστημένο" της γραφειοκρατίας, της διαφθοράς, της διαπλοκής, του ρουσφετιού. Τώρα που ουσιαστικά η χώρα είναι στην "εντατική" με την απειλή των κοινωνικών εταίρων και του διεθνούς νομισματικού Ταμείου να πάψουν να μας χορηγούν δάνεια και να μας δώσουν για μια ακόμα φορά το φιλί της ζωής, είναι η κατάλληλη στιγμή για αναθεώρηση του αναχρονιστικού καά την γνώμη μου Συντάγματος.
Η κορωνίδα του δημοκρατικού μας πολιτεύματος δεν μπορεί πια να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του 2012. Παρά τις προηγούμενες αναθεωρήσεις (1975,1986,2001 και 2008) σε μέρος μόνο διατάξεων, χρήζει άμεσης τροποποίησης σε ακρογωνιαίους θεσμούς και θεσμικούς κανόνες.
Διαχωρισμός κράτους και Εκκλησίας. Άμεση και ισότιμη φορολόγηση της Εκκλησίας. Παραχώρηση των εκτάσεων που δικαιούται η εκκλησία και απαλλαγή του Κράτους από την υποχρέωση χρηματοδότησης των χειροτονημένων κληρικών, ως δημοσίων υπαλλήλων. Μέσα από την εκμετάλλευση της περιουσίας της Εκκλησίας και της αντιμετώπισης της φορολογικά, σαν εμπορικής εταιρίας, υποκείμενης στον νόμο δίχως προνόμια και φοροαπαλλαγές, μπορεί το Κράτος να δώσει ώθηση σε εμπορικές πράξεις, επιχειρήσεις που θα προάγουν την ανάπτυξη.
Κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων (άρθρο 103 παρ. 4). Θεσμοθέτηση επιτροπών που θα κρίνουν το έργο τους, αποτελούμενες από δικαστικούς λειτουργούς και ανώτατους διοικητικούς υπαλλήλους (άρθρο 101Α) και θα λαμβάνουν τις αποφάσεις τους τεκμηριωμένα και αξιοκρατικά προκειμένου να απονέμουν προαγωγές ή αντίστροφα απολύσεις.
Μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200 ή 150 ή 100. Η Ελλάδα είναι ένα κράτος με μόλις 10.000.000 κατοίκους. Ο αριθμός των βουλευτών είναι υπέρ του δέοντος υπερβολικός. Επιζητούμε την συγχώνευση του Δημόσιου Τομέα. Ας μην εξαιρούμε και τους δημόσιους υπαλλήλους που εργάζονται στην Βουλή, ήτοι τους Βουλευτές. Επομένως χρήζουν άμεσης αναθεώρησης και όλες οι σχετικές με τις πλειοψηφίες της Βουλής διατάξεις.
Επίσης είναι καιρός στο άρθρο 16 το χρέος της ανώτατης εκπαίδευσης να μην αναλαμβάνει μόνο και αποκλειστικά το Κράτος μέσω των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του, αλλά να θεσπιστούν νέα όρια ελευθερίας της εκπαίδευσης. Μέσω της λειτουργίας ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με ισότιμους τίτλους με εκείνων των κρατικών, θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίες, και οι νέοι δεν θα αναζητούν σε άλλα, ευρωπαικά και μη, κράτη αυτή την ευκαιρία. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε αυτή την περίπτωση δεν θα υπάρχει η τωρινή εκροή συναλλάγματος.
Τέλος επιβεβλημένη κρίνεται η αναθεώρηση του άρθρου 92 περί συμβολαιογράφουν που θεωρούνται μόνιμοι υπηρεσιακοί υπαλληλοι της εισαγγελίας. Άμεσα οφείλει το Κράτος να προβεί στο "άνοιγμα" του επαγγέλματος και στην υπαγωγή του στην ελεύθερη αγορά του ανταγωνισμού.
Η κορωνίδα του δημοκρατικού μας πολιτεύματος δεν μπορεί πια να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του 2012. Παρά τις προηγούμενες αναθεωρήσεις (1975,1986,2001 και 2008) σε μέρος μόνο διατάξεων, χρήζει άμεσης τροποποίησης σε ακρογωνιαίους θεσμούς και θεσμικούς κανόνες.
Διαχωρισμός κράτους και Εκκλησίας. Άμεση και ισότιμη φορολόγηση της Εκκλησίας. Παραχώρηση των εκτάσεων που δικαιούται η εκκλησία και απαλλαγή του Κράτους από την υποχρέωση χρηματοδότησης των χειροτονημένων κληρικών, ως δημοσίων υπαλλήλων. Μέσα από την εκμετάλλευση της περιουσίας της Εκκλησίας και της αντιμετώπισης της φορολογικά, σαν εμπορικής εταιρίας, υποκείμενης στον νόμο δίχως προνόμια και φοροαπαλλαγές, μπορεί το Κράτος να δώσει ώθηση σε εμπορικές πράξεις, επιχειρήσεις που θα προάγουν την ανάπτυξη.
Κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων (άρθρο 103 παρ. 4). Θεσμοθέτηση επιτροπών που θα κρίνουν το έργο τους, αποτελούμενες από δικαστικούς λειτουργούς και ανώτατους διοικητικούς υπαλλήλους (άρθρο 101Α) και θα λαμβάνουν τις αποφάσεις τους τεκμηριωμένα και αξιοκρατικά προκειμένου να απονέμουν προαγωγές ή αντίστροφα απολύσεις.
Μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200 ή 150 ή 100. Η Ελλάδα είναι ένα κράτος με μόλις 10.000.000 κατοίκους. Ο αριθμός των βουλευτών είναι υπέρ του δέοντος υπερβολικός. Επιζητούμε την συγχώνευση του Δημόσιου Τομέα. Ας μην εξαιρούμε και τους δημόσιους υπαλλήλους που εργάζονται στην Βουλή, ήτοι τους Βουλευτές. Επομένως χρήζουν άμεσης αναθεώρησης και όλες οι σχετικές με τις πλειοψηφίες της Βουλής διατάξεις.
Επίσης είναι καιρός στο άρθρο 16 το χρέος της ανώτατης εκπαίδευσης να μην αναλαμβάνει μόνο και αποκλειστικά το Κράτος μέσω των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του, αλλά να θεσπιστούν νέα όρια ελευθερίας της εκπαίδευσης. Μέσω της λειτουργίας ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με ισότιμους τίτλους με εκείνων των κρατικών, θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίες, και οι νέοι δεν θα αναζητούν σε άλλα, ευρωπαικά και μη, κράτη αυτή την ευκαιρία. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε αυτή την περίπτωση δεν θα υπάρχει η τωρινή εκροή συναλλάγματος.
Τέλος επιβεβλημένη κρίνεται η αναθεώρηση του άρθρου 92 περί συμβολαιογράφουν που θεωρούνται μόνιμοι υπηρεσιακοί υπαλληλοι της εισαγγελίας. Άμεσα οφείλει το Κράτος να προβεί στο "άνοιγμα" του επαγγέλματος και στην υπαγωγή του στην ελεύθερη αγορά του ανταγωνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου